Van sleutelen aan fietsaccu’s tijdens schooltijd naar een bedrijf met 21 man personeel

Hun eerste zelfgemaakte elektrische fiets woog bijna net zo veel als een kleine Harley-Davidson en kon alleen aan of uit. Dus als Wout Seuren (23) op de aan-knop drukte, moest hij zijn uitvinding met gestrekte armen in bedwang houden. ‘Binnen een paar seconden zat op je op de 60 kilometer per uur’, grijnst hij, in de gloednieuwe werkplaats van hem en zijn broers: 1.100 vierkante meter in het Noord-Brabantse Beugen, in gebruik sinds februari.

Die verhuizing kwam trouwens mooi uit; tot dan toe werkten ze met tien man op 60 vierkante meter, in de grote schuur achter hun ouderlijk huis. ‘Daar hadden we nooit anderhalve meter afstand kunnen houden’, zegt Stan (23), de jongste broer, ‘maar hier heeft de coronacrisis ons nauwelijks geraakt.’

Zo hebben ze vaker geluk, de gebroeders Koen, Wout en Stan Seuren, gezamenlijk de directie van KWS Seuren. Hun bedrijf reviseert fietsaccu's, een bedrijfstak die meegroeit met de e-bikeverkoop; inmiddels is er een handvol grote specialisten. Wat in 2017 begon als geknutsel in een schuur is drie jaar later een bedrijf met 21 werknemers en een jaaromzet van ruim meer dan een miljoen euro. Maar geluk, blijkt in Beugen, dwing je af.

Wout viel aardig op met zijn fiets. Voortgestuwd door de twee reusachtige accu’s in de fietstassen – hij had nog een krantenwijk – scheurde hij door de weilanden. Al snel klopte een familievriend, Harry, op de deur met een elektrische fiets die volgens de dealer reddeloos verloren was. De broers trokken de accu’s eraf, maakten ze open en kochten online nieuwe accucellen. Na een paar maanden pielen was er resultaat: twee gereviseerde accu’s voor de helft van de nieuwprijs. Bovendien kon Harry nu twee keer zo ver fietsen als voorheen.

Dát is hun bestaansrecht, zegt oudste broer Koen (26), en de reden dat inmiddels elke week zo’n tweehonderd e-bikebezitters bij KWS Seuren hun accu laten reviseren. Fietsenmakers repareren ze vaak zelf niet, een nieuwe accu is kostbaar en een gereviseerde kan meer vermogen leveren dan het origineel; de accucellen worden steeds beter en nieuwe cellen kunnen prima in een oude behuizing. Koen: ‘Bovendien wordt het model elektrische fiets soms helemaal niet meer gemaakt, dus ook de accu niet. Dan moet je na drie jaar rijden op een fiets van 3.000 euro een nieuwe kopen, of laten reviseren.’

Terug naar 2017: Harry blij, de gebroeders Seuren blij en het zaadje van een onderneming geplant. De maanden erop trokken de broers langs fietsenmakers in de wijde omtrek en uiteindelijk bleek er een ‘nog een stel van die dingen’ in zijn auto te hebben liggen. Gaandeweg volgden er meer fietsenmakers, kwamen er klanten via Marktplaats en knutselde Wout een site in elkaar. In 2019 namen ze hun eerste werknemer aan. Koen: ‘Zaten we ineens met zijn vieren aan de keukentafel boterhammen te eten bij de lunch.’ Een jaar later volgde de verhuizing.

Het is geen raketwetenschap, zeggen de broers. In het kort: een fietsaccu bestaat uit drie delen: de behuizing, aaneengeschakelde accucellen (Koen: ‘eigenlijk grote AA-batterijen’) en een battery management system (BMS) dat de voltages van afzonderlijke cellen op peil houdt. Een goede revisie vervangt alle cellen en indien nodig ook het BMS, anders dreigt in het ergste geval kortsluiting of brand.

Het aan elkaar puntlassen van de cellen is een eitje voor Marlon, die is bij KWS Seuren gekomen via een instelling voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Zorgen dat accu en BMS vervolgens evenwichtig en veilig functioneren, vereist verstand van elektrotechniek. Wilfred Dammers (65) is hierin de meest ervaren autodidact. Op de werkvloer wemelt het verder van de tieners halverwege een technische mbo-opleiding; zij testen, programmeren en repareren.

Bedrijfskundigen zijn het nog niet, de broers, al heeft Koen een minor ondernemerschap gevolgd tijdens zijn hbo-opleiding. Als er iets niet-technisch moet gebeuren, googlen ze meestal de boel bij elkaar of snorren ze iemand op via vrienden en kennissen. Wout bouwde de eerste site met behulp van een sjabloon, Koen regelde hun boekhouder via de zwemclub, werknemer Marek Geist (22) belde net zo lang met Zuid-Korea totdat Samsung twee afgevaardigden stuurde. Nu koopt KWS Seuren cellen direct bij Samsung in en als officiële partner zijn ze nu in gesprek met een van de grootste fietsspecialisten van Europa.

Een groeiplan hebben ze nog bepaald niet tot in de puntjes uitgedacht, maar in grote lijnen weten ze het wel. ‘Alles wordt elektrisch’, zegt Koen, ‘dus we gaan ook aan ander soort accu’s werken.’

Dat betekent: meer knutselen. Daarom staat er in de hoek van de werkplaats sinds kort een KTM-crossmotor zonder motor, terwijl de broers uitvogelen hoe ze hem elektrisch kunnen laten rijden. Ze hebben twee Volkswagen Golf GTE’s aangeschaft om te kijken of uitbreiding van de  accucapaciteit mogelijk is. In een hoek staat hun kunststukje: een groene Peugeot 106 uit 1996. Een vroeg elektrisch model, ooit door de Franse regering aangekocht voor de bewaking van kerncentrales. Totdat ze werden afgedankt omdat de nikkel-cadmiumaccu giftig bleek te zijn.

Nu rijdt Stan ermee rond, een upgrade ten opzichte van de loodzware elektrische fiets van drie jaar eerder. Hij heeft een lithium ion accu gebouwd om het ding aan te drijven, en daarmee het bereik vergroot van amper 100 naar zo’n 250 kilometer. Harder dan 95 wil de Peugeot niet gaan, maar Stans sleutelkunsten zijn tot nu toe veelbelovend voor de uitbreidingsplannen van het jonge bedrijf. Een grijns: ‘Hij heeft al twee keer de APK gehaald.’

_{Bron: Volkskrant}